Słownik wyrazów trudnych tworzę po to, by wypunktować postawy i zachowania, które mnie w jakiś sposób u bliźnich denerwują, Nie denerwują mnie one same w sobie a ich brak, u niektórych osobników wręcz permanentny.
Na "pierwszy ogień" idzie "gentleman".
Któż to ten tajemniczy ?
Za Wikipedią : Dżentelmen (ang. gentleman, fr. gentilhomme, hiszp. gentilhombre, wł. gentiluomo) – współcześnie mężczyzna o dobrym, uprzejmym, wspaniałomyślnym i kurtuazyjnym zachowaniu, bardzo miły.
I dalej za tym samym źródłem :
Na podstawie Polskiego Kodeksu Honorowego Władysława Boziewicza
z 1919, który uznawał kategorie „człowieka honoru” i „dżentelmena” za
równoznaczne, można określić polską wizję tego wzorca: jest mężczyzną
odznaczającym się nienagannymi manierami, nieposzlakowanym imieniem i
uznawaniem honoru za najwyższą wartość. Musi być pełnoletni, niezależny i
posiadający przynajmniej średnie wykształcenie. Odznacza się męstwem,
czyli zdecydowaniem, odwagą i walecznością.
Powinien być zawsze gotów do udowodnienia swych zalet w pojedynku.
Oskarżenie o tchórzostwo jest dla niego jednym z najbardziej dotkliwych
obrażeń. Do obowiązków dżentelmena należy również obrona kobiet.
Mężczyźni niewalczący o dobre imię niewiast byli skazani na ostracyzm.
Od dżentelmenów wymagano także odpowiedniego prowadzenia się w
przestrzeni publicznej. Szczególnie zwracano uwagę na zachowanie pod
wpływem alkoholu i brak poważniejszych konfliktów z prawem.
Charakterystyka dżentelmena zawiera także grupę cech dotyczących
solidarności względem równych sobie. Pokazuje ona jak ważną rolę pełniło
budowanie więzi i wspólnej tożsamości elit. Od dżentelmenów wymagano
więc lojalności, wierności i uczciwości, ale tylko względem innych
członków elity. Istniała zasada bezwzględnie nakazująca oddawać długi
honorowe, zaciągane na słowo i bez weksla, która jednak nie potępiała
ignorowania długów u kupców i rzemieślników. Szczególnie piętnowane były
także denuncjacje i anonimy. Człowiek honoru zawsze miał działać jawnie
i być prawdomówny względem swoich towarzyszy. Niedopuszczalne było
również przywłaszczanie sobie tytułów i godności.
Za blogiem "Czas Gentlemanów" : [U nas] nie wytworzył się typ analogiczny do angielskiego dżentelmena,
o którym ma się w Polsce, ogólnie biorąc, pojęcia dość opaczne.
Przeciętny człowiek z ulicy wyobraża sobie, że dżentelmenem nazywa się
osobnika, wyszukanie ubranego i przesadnego w formach uprzejmości.
Jakże
dalekim jest od istoty rzeczy taki obraz! Angielski typ dżentelmena
jest przede wszystkim ideałem pewnych cech moralnych, a potem dopiero
zewnętrznych.
Więc dżentelmen – to ten, który nie
kłamie, który dotrzymuje święcie słowa, który nie poniży słabszego, nie
zawiedzie nigdy zaufania, idzie drogą prostą, nie pozwoli sobie
na obmowę, nie jest intrygantem, jest wiernym w przyjaźni, lojalnym itd.
W zasadzie nic dodać, nic ując w dobie powszechnie panującego zburaczenia. Wystarczy się rozejrzeć wokół siebie, a nie daj boże włączyć telewizor...
Lineczki : http://czasgentlemanow.pl/2014/07/kim-dzentelmen/
https://pl.wikipedia.org/wiki/D%C5%BCentelmen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz